Bij Wierum, op het Wierumer Wad, ligt, circa 100 meter van de wal, een schipwrak. Als het Wad droogvalt, is het wrak duidelijk te zien. Feitelijk kun je er zó naar toe lopen. Het wrak is ooit een z.g. platbodem geweest. Wat er precies met de boot gebeurd is, heb ik niet kunnen achterhalen. Wat ik wel weet is dat het wrak en de palen erom heen zeer fotogeniek zijn bij vooral zonsopkomst en -ondergang. Aangezien ik vrijdag 10 april voor een week naar Ameland zou gaan en omdat ik wist dat het zowel donderdagavond als vrijdagochtend laag water zou zijn bij Wierum, heb ik een halve dag extra verlof opgenomen om te gaan fotograferen bij Wierum. Mijn overnachting in Wierum heb ik geregeld met de familie Wieringa. Zij verhuren een huisje midden in Wierum, Het Fiskershuuske, waar ik in mijn eentje voor eur. 15,- mocht blijven overnachten. Met gebruikmaking van volledig uitgeruste keuken! Eigenlijk wist ik in eerste instantie niet waar het wrak nu precies lag. Maar bij navraag werd ik al snel de goede kant op gewezen. Om eerlijk te zijn heb ik wel een beetje schrik om in mijn eentje het Wad op te lopen. Vorig jaar heb ik behoorlijk vast gezeten met mijn laarzen bij Moddergat en ben ik ternauwernood nog mét laarzen teruggekomen op de wal. Lees ook maar eens mijn blog: “Waddenzee: zonsopgang en zonsondergang”. Gelukkig kreeg ik van fotografievriend Chris Hornung een paar goede tips vooraf: “neem een stok mee ter ondersteuning”, “neem alleen je camera met lens, filters en houder mee in één schoudertas” en “neem je statief op je rug mee”. Die had ik dus allemaal in mijn oren geknoopt! Donderdagmiddag ben ik na 6 uur met foto-uitrusting én laarzen naar het Wad getogen. Met wat schrik in de benen liep ik richting wrak. Gelukkig viel het Wadden- c.q. sliktochtje mee, en had ik veel aan mijn stok ter ondersteuning. Het was de hele dag zonnig geweest en het leek erop dat er een niet al te spectaculaire zonsondergang zou komen. Er was geen wolkje aan de hemel! Gelukkig kleurde de lucht wel mooi, maar deze was en bleef egaal. De zonsondergang is richting westen (uiteraard). Alle drie de foto’s zijn in deze richting gemaakt op 16 mm. In het geval van het wrak kun je dan ook de kerktoren van Wierum duidelijk op de achtergrond zien liggen. Het leuke is dat je duidelijk drie stadia van de zonsondergang en kleuring ziet. In nabewerking heb ik de rode en oranje kleuren iets meer aangezet. Tijdens het fotograferen kwamen er nog 3 jongelui langs, waarvan eentje ook aan het fotograferen was. We hebben nog even een praatje gemaakt. Je voelt je dan ook niet zo alleen.

Toen de zon onder was ben ik op mijn gemak terug gelopen richting de wal. Rechtstreeks aan de dijk lag nog een mooie golfbreker. Omdat de zon al onder was en het steeds donkerder werd, zie je ook duidelijk de kleuren uit het landschap verdwijnen.

De zonsopkomst van vrijdag 10 april was ook nagenoeg wolkeloos. Wederom eerst naar het wrak toe gesopt. Ook hier het mooie lichtverloop van de fases vóór zonsopkomst. Deze fotosessie ben ik meteen begonnen met een grijsverloopfilter. In nabewerking heb ik uit de eerste en derde foto een hele lelijke rol gaas gekloond.

Op het Wierumer Wad staan ook eindeloos veel palenrijen in verschillende richtingen. Ook deze zijn zeer fotogeniek. De palen zijn van hout en veel ervan zijn enorm aangetast door het zeewater. Ik was erg overdonderd door de schoonheid van deze prachtige palen. Als ik het nu achteraf bekijk doen de palen in combinatie met de egale lucht het fotografisch op z’n minst zo mooi als het schipwrak.  De hele fotoserie die ik hier gemaakt heb, zijn best wel drukke platen geworden. Ik was maar steeds lijnen aan het zoeken. De volgende keer ga ik meer op zoek naar rust in de composities. Naast een grijsverloopfilter ben ik op een bepaald moment ook een grijsfilter gaan gebruiken om de rimpeltjes in het water, veroorzaakt door de wind, glad te krijgen. De middelste foto heb ik achteraf het meest bewerkt: deze heb ik aanzienlijk donkerder gemaakt en de verschillende soorten contrasten flink aangezet. Daarbij heb ik gebruik gemaakt van de vignettering die het grijsverloopfilter veroorzaakt.

Tegen 9 uur ben ik van het Wad afgegaan, heb ik mijn spullen afgespoeld, aangepapt met een hengelaar en ben ik gaan ontbijten. Uiteindelijk heb ik om 1/2 4 de boot naar Ameland genomen. Het Wierumer Wad is een supermooie fotolocatie, waar ik zeker niet voor de laatste keer geweest ben. Kijk voor meer foto’s van het Wierumer Wad ook eens bij “recente foto’s”.