Alleen het woord “JA” komt in me op als ik gevraagd wordt of ik voor de fotoreis Kreta Griekenland orchideeën en bloemen fotograferen van Nature Talks voor de groep de bus zou willen rijden. Ik ben direct enthousiast over het idee. Lekker de warmte in tijdens het nog koude voorjaar, ik ben dol op autorijden en het onderwerp is fotografie. Nóg mooier wordt het als Elles en ik een week vóór de groep mogen vertrekken om de fotolocaties te verkennen en bovendien aandacht aan eigen fotografie te kunnen besteden.

Op de hoogtevlakte van Kreta Griekenland

Kreta Griekenland vol met verrassingen

Het eerste dat mij opvalt als we op Kreta aankomen: alles is fluorescerend groen. Bovendien verrast het mij bergen te zien waarop zelfs sneeuw ligt. We krijgen tijdens de 2 uur durende autorit naar ons hotel al een aardige indruk van het landschap van Kreta, maar de prachtige ruige berglandschappen openbaren zich vooral op het moment dat we vanuit Spili omhoog slingeren naar de hoogvlakte. We rijden naar ons hotel in Gerakari waar we totaal twee weken gaan logeren.

Marcofotografie in het landschap

De wereld op z’n kop

Om nog even in de merkwaardige bomensfeer te blijven: palmbomen

Dit zijn onze plannen

Elles en ik hebben vooraf besproken wat we de eerste week allemaal zouden willen doen en fotograferen. Vanuit dit lijstje maken we dagelijks een programma. Voor mijn blogs heb ik besloten er twee te schrijven: deze, die over landschapsfotografie en cultuurhistorie van Kreta Griekenland gaat. En een over het fotograferen van bloemen hier.

Ik doe mee met een bloemenfotografiereis en ik kan prima bloemen fotograferen. Toch is en blijft landschapsfotografie hetgeen waar ik me het meest toe aangetrokken voel en het liefste doe. Bovendien zijn mijn favoriete momenten vooral  bij zonsopkomst en zonsondergang en liever niet bij fel zonlicht en blauwe luchten overdag. Dit laatste wordt mijn uitdaging om mee te dealen, want anders worden mijn fotografieactiviteiten wel heel erg teruggebracht tot twee korte momenten per dag.

Zonsondergang op de hoogvlakte van Kreta Griekenland

Naar de kust voor landschap- en cultuurfotografie

Vandaag checken we voor de groepsreis een aantal fotolocaties dicht bij de zuidkust. Na onze verkenningen komen we uiteindelijk op een klein weggetje terecht dat pal aan de zuidkustlijn loopt. Ik had al gezien dat deze zijde van kust ruig is met hoge kliffen en grote rotsen op het strand en in het water. Heerlijk voor een sessie lange sluitertijden. In eerste instantie zitten we in de middag onze tijd een beetje uit bij een restaurant aan zee. Maar tegen het eind van de middag rijden we terug naar één van de uitkijkpunten en lopen naar beneden naar het strand. Hierna volgt voor mij een bijna 3 uur durend fotografiefeest tussen de rotsen en het bewegende water.

Ruige zuidkust van Kreta

Lekker spelen met tij, licht en filters

In Chania cultuur snuiven

Al zoekend naar de mooiste fotospots van Kreta Griekenland op google krijg ik de havenplaats Chania als tip. Vanaf Gerakari is dit ongeveer 1,5 uur rijden, dus ligt het prima binnen ons bereik. Bij aankomst wat later in de ochtend blijkt het er best wel druk. Toch vinden we een parkeergarage dicht bij de oude binnenstad waar we prima kunnen parkeren. Bij aankomst bij de kades blijkt het een soort springvloed te zijn, het water komt metershoog over de kade en klotst in grote hoeveelheden over de promenades. Veel restaurants die dicht bij het water liggen zijn gesloten door wateroverlast. “A catastrophe” zegt één van de restauranthouders tegen ons als we samen staan te kijken naar het watergeweld. Fotogeniek, denk ik.

De vuurtoren van Chania wordt geblust

Balans in het klooster

Inmiddels zijn we al een paar dagen op pad met de fotografiegroep. We genieten enorm van het fotograferen van bloemen, maar gelukkig heeft de groep ook interesse in landschap en cultuurhistorie. Op één dag bezoeken we het Arkadiklooster en het pottenbakkersdorp Margarites. Ik vind het ook enorm leuk me uit te leven met architectuur en cultuurhistorie.

Vredesduif in het Arkadiklooster (of was bezig met de voortplanting)

Het Arkadiklooster is van oorsprong Byzantijns en heeft een Venetiaanse voorgevel die uit 1587 stamt. Op dit moment wordt het klooster bewoond door Grieks-Orthodoxe monniken. Toen ik het kerkje betrad was één monnik binnen. Ik vroeg of ik hem mocht fotograferen waarna hij heel bereidwillig begon te poseren.

Een ander klooster dat we bezoeken en fotograferen het Preveliklooster. Hier zie ik het licht en schaduwspel en maak ik de onderstaande foto, waarbij ik geïnspireerd ben door het hyper realistische schilderij Blue Caddy van Don Eddy.

Het belang van schaduw

Antieke muren en doorleefde poorten in Margarites

Kreta Griekenland: een feestje om te zijn tijdens het vroege voorjaar

Ik heb het erg naar mijn zin gehad tijdens de twee weken dat ik op Kreta was. Het eiland is behoorlijk groot, maar ook heel afwisselend. Fijn is ook dat het landschap er heel fleurig en groen bij ligt. Verder niet benoemd in de blog, maar je kunt op Kreta enorm goed eten en ik heb geen enkele slechte koffie geserveerd gekregen. Een blog over de bloemenpracht van Kreta Griekenland volgt binnenkort.

Wist je dat Albanië voor een deel aan Griekenland grenst en ook een heel mooi land is? Als ik hiermee je interesse wek, kijk dan ook eens naar mijn blog “Fietsen en fotograferen in Albanië”.