"Waarvoor kom jij extra vroeg je bed uit?!". Een vraag die bij mij wisselende gevoelens opwekt. Ik lig namelijk héél graag in mijn bed. Tijdens mijn middelbare school periode lag ik op zondag tot 11 uur in de ochtend op bed en werd ik alleen gestoord door het klokkengeluid voor de mis van 7, 9 en 11 uur. Erg irritant, overigens. Mijn ouders waren ook uitslapers. Zij runden een kroeg en lagen meestal pas tussen 2 en 3 uur in bed. Ergens, in de loop der jaren, is bij mij de behoefte om héél lang op bed te liggen wat minder geworden. Ken je deze misschien nog? Uit bed komen met een goede reden...

Sneeuwklokjes op de foto zetten, daar zijn in het voorjaar heel wat fotografen mee bezig! Als de winterperiode zo langzaam ten einde komt, kan ik enorm uitkijken naar de eerste bloeiende bloemetjes. Dat zijn sneeuwklokjes, speenkruid, winterakoniet.... Maar sneeuwklokjes, dié zijn mijn favoriet. Waarom? Sneeuwklokjes hebben iets kwetsbaars, triest, sereens, iets koddigs door hun "flapoortjes". Je kunt heel veel emotie uitdrukken in de foto's door de sneeuwklokjes op een bepaalde manier te fotograferen: eenzaamheid, verdriet, tederheid, stoerheid, eendracht. Maar dit allemaal is volstrekt niet...