Landschappen

Winterse speldenprikken

  • 27 december 2016

De winter 2015/2016 was ronduit warm. Ik denk dat de vorstdagen op één hand te tellen zijn geweest: ergens een paar dagen in de 3de week van januari en ergens in de 3de week van februari. Wat dat betreft heeft de winter van 2016/2017 een fellere start gehad. Al in november en december zijn we getrakteerd op een paar serieus koude en mistige dagen. Winterse speldenprikken! Maar waarom vind ik winterse omstandigheden nu eigenlijk zo leuk? Een belangrijke reden is, dat sinds ik intensiever fotografeer, een jaar of 4, ik in Nederland nauwelijks winterse omstandigheden heb meegemaakt en dus heb kunnen fotograferen. En al helemaal niet een langere periode achter elkaar. Okay, ik ben in deze 4 jaar wel in andere landen geweest, waar het op dat moment serieus winter was. Maar dat is toch anders….

28 november: nachtvorst op de Empese en Tondese heide

Rijp ontstaat bij temperaturen onder nul door de overgang van waterdamp in ijs. Rijp heeft een kristallijne structuur in de vorm van naalden, schubben, waaiers of veren. Rijp is heel geschikt om tegenlichtopnames van te maken. Het laagje rijp licht dan op en omlijst bijvoorbeeld donkere takjes en bladeren. Het verstrooid het licht op een bepaalde manier, voegt kleuren toe en houdt kleuren vast. De wereld ziet er ineens totaal anders uit. De camera zal de neiging hebben de witte wereld onder te belichten, dus daarom belicht ik onder deze omstandigheden vaak een halve tot een hele stop meer dan de camera zelf aangeeft. Een feestje om deze ochtend de gelegenheid te hebben te fotograferen, samen met Nel Appelmelk en Bert Faber.

29 november: nachtvorst bij de Oisterwijkse vennen

De nachtvorst viel deze ochtend tegen en de rijp in het zuiden van het land was aanzienlijk minder dan in het noord/oostelijke deel. Ik vond de sfeer en het licht beduidend minder dan de dag ervoor. Bij de linker foto viel het licht mooi door de bosschages en leek het gras wel in vuur en vlam te zetten. De rechter foto is een scene aan de overkant van één van de vennen. Door het zoomen (300 mm) wordt het beeld in elkaar gedrukt. Verder heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om het gebied beter te leren kennen door een groot gedeelte van de vennenroute te lopen.

12 december: nachtvorst en mist aan de Molenviergang bij Zevenhuizen

Mist komt vaak voor als de nacht helder, met weinig bewolking verloopt en het flink is afgekoeld ten opzichte van de temperatuur overdag. De koude lucht bevindt zich dan onder een laag warmere lucht. Als het daarbij ook nog relatief windstil is, dan zie je vaak mist ontstaan. Mist maakt de omgeving contrastloos, maar zorgt er ook voor dat het beeld rustig wordt doordat veel omgeving en achtergrond rond het onderwerp wegvalt. Daarbij geeft het veel sfeer. Op één of andere manier verstrooid mist het licht, het wordt diffuser en zachter en er ontstaan meer pasteltinten. Ook bij mist belicht ik minimaal een halve stop extra om de foto niet donker, grijs, grauw en somber te laten worden. Mist waar licht doorheen komt ervaar ik als mystiek en vind ik het mooiste.

19 december: mist bij de Oisterwijkse vennen

Nog zo’n prachtige ochtend met mist. De achtergrond vervaagt, het beeld wordt rustiek en het fotograferen gebeurt in zensfeer. Dit zijn fijne en mooie momenten. Werken met een zoomlens helpt ook bij het meer sfeervol maken van een mistlandschap. Een zoomlens drukt het beeld in elkaar waardoor er nóg meer nadruk op de mist wordt gelegd. Kijk eens naar de foto’s van de fietsers op het fietspad: de linker foto is genomen op 135 mm. De rechter foto op 300 mm. Morgenstond heeft goud in de mond?!

 

Abonneer
Laat het weten als er
guest

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

2 Reacties
Nieuwste
Oudste
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Wouter van de Weerd
7 jaren geleden

Hoi Jody,
Wat een heerlijke sfeerplaten!
Vooral de 1e en 3e foto spreken mij erg aan, vooral door de kleuren, de rijp en de compositie.
Maar je laat ook goed zien wat mist toch een prachtige sfeer-verhoger is in het landschap 🙂
Groetjes, Wouter