Het is nog donker in het bos. En mistig. Ik ben helemaal alleen en zie de silhouetten van de bomen vóór me omhoog kronkelen. Dansen noemen ze het. Maar als ik er langer naar kijk zie ik hele andere dingen. Bomen reiken met dramatische gebaren omhoog een geluidloze schreeuw slakend. Op een volgend moment zie ik een boom krijsend voorover uitvallen naar... ja, naar wat eigenlijk? Even verderop zie ik een groep bomen met elkaar overleggen. Wat staan ze te bekokstoven? Langzaam wordt het lichter. En ineens wordt het bos lieflijker. Zie ik daar nu werkelijk elfjes tussen de bomen zweven? Of zijn het mistflarden?...

Op lokvoedsel azend achtervolgt een zwerm meeuwen voortdurend onze boot. We hebben ze ook nodig. Want hun aanwezigheid, het rumoer dat ze veroorzaken en het voortdurend duiken naar voedsel trekt zeearenden aan. En hier is het ons eigenlijk om te doen. De zeearenden komen zeker, en ik zie ze fantastische duikvluchten maken voor hun voedsel. Maar het fotograferen van meeuwen vind ik veel leuker en veelzijdiger. Je weet nooit wat er boven je hoofd hangt. Zeearenden als aanleiding Tijdens de fotoreis naar Duitsland en Polen van Nature Talks zijn we in de Oderdelta in de buurt van het Poolse plaatsje...

Juli en augustus fotodip Als ik terugkijk in mijn foto-archieven over een jaar of 7 dan zie ik in de maanden juli en augustus altijd een dip in mijn fotografie. Het voorjaar en de vroege zomer zijn dan net voorbij met de natuur die weer op gang komt. Dan zijn de nachten kort, de zonsopkomsten vroeg en er is nauwelijks genoeg tijd om alle fotografievoornemens van mijn lijstje af te werken. Tijdens hoogzomer is het vaak warm, de natuur is verzadigd en loom en mijn fotografie energie heb ik in het voorjaar verschoten. Meestal maak ik in juli nog een gang naar de boomkikkers en in augustus naar de heide....

Noir Flohay is een onder natuurfotografen tamelijk bekende locatie in de Hoge Venen in de zuid-oostelijke Belgische Ardennen. De Hoge Venen zijn bij grote droogte vatbaar voor brand. Een brand in 2011 heeft een deel van de dennen in het gebied Noir Flohay verbrand, waardoor er her en der kale dode bomen als skeletten uit de grond steken. Vooral bij sneeuw en mist ontstaat er een bijzonder sfeertje dat zich houdt tussen obscuur en sereen. Landschapsfotografen kunnen hier enorm door geïnspireerd raken, ikzelf niet anders. Jeanette Mulder en ik hebben de laatste tijd de sneeuwval een beetje in de gaten...

Mijn herfstfotografie zet ik, na een paar dagen in Viroinval te zijn geweest, voort in het land van Godfried van Bouillon in de hoge Ardennen. De route tussen Viroinval en Vresse-sur-Semois gaat door prachtige heuvelen en bossen. Vandaag sluit ik aan bij de herfstfotografie workshop van Bart Heirweg. Ik hoop dat de herfstkleuren hier wat intenser zullen zijn dan in Viroinval. Overigens is de hele week de weersvoorspelling voor dit weekend niet bepaald optimaal geweest. Gaan we überhaupt wel een beetje mist krijgen dit weekend? Tussen de heuvelen en dalen in gebied rond de Semois ontstaat...

De afgelopen twee maanden heeft mijn focus op de Hatertse en Overasseltse vennen gelegen. Ik heb een voorliefde voor vennen. Een ven is meestal een ondiepe plas met wisselende waterstanden. Er zijn vaak heide en pollen met pijpenstrootjes te vinden, die het fotografisch altijd zo lekker doen. Vennen zijn meestal niet heel dichtbegroeid en er zijn vaak grillige en karakteristieke struiken en bomen te vinden. Áls er überhaupt al mist is, dan is het zeker bij vennen. En bij rustig weer heb je prachtige reflecties in het water. Ik heb vennen bij de Kalmthoutse heide gefotografeerd, De Flaes in de buurt...

De herfst volgt op de zomer. Maar niet direct in volle glorie. Normaal gesproken is de periode vanaf half augustus tot half oktober een beetje een overgangsperiode. Qua natuurfotografie vind ik dit altijd een lastige tijd. Ik ben dan een beetje flauw van het maken van macrofoto's omdat ik in de zomer veel insecten heb gefotografeerd. Er zijn al wat herfst kleuren, maar écht dóórzetten wil het nog niet. Wel kan de tijd vóór de echte herfst hele mooie weersomstandigheden hebben, zoals mist, gekleurde zonsopkomsten en -ondergangen, witte wolkenpartijen met een blauwe lucht of snel afwisselende...

De winter 2015/2016 was ronduit warm. Ik denk dat de vorstdagen op één hand te tellen zijn geweest: ergens een paar dagen in de 3de week van januari en ergens in de 3de week van februari. Wat dat betreft heeft de winter van 2016/2017 een fellere start gehad. Al in november en december zijn we getrakteerd op een paar serieus koude en mistige dagen. Winterse speldenprikken! Maar waarom vind ik winterse omstandigheden nu eigenlijk zo leuk? Een belangrijke reden is, dat sinds ik intensiever fotografeer, een jaar of 4, ik in Nederland nauwelijks winterse omstandigheden heb meegemaakt en dus heb kunnen...